Peter Bremers W szklanych rzeźbach Petera Bremersa żyją zarówno błękitne, lodowe krajobrazy Antarktydy, jak i gorące kaniony i pustynie Arizony. Prace artysty są hołdem złożonym naturze i odzwierciedlają jego filozoficzne i duchowe podejście do życia.
Świat opisuję poprzez sztukę. Profesor Przemysław Lasak Figury ceramiczne prof. Przemysława Lasaka, pojedyncze lub zmultiplikowane, tworzą niepowtarzalny klimat nasycony aurą tajemniczości, czasem niepokoju. Mimo, że są odlewami z jego własnego ciała czy też ciała modela, każdą z nich cechuje indywidualny, niepowtarzalny wyraz.
Powstające w płomieniu. Szkło Katarzyny Krej W tajemniczych i pięknych wnętrzach Wieży Matematycznej Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego do 18 lutego trwa wystawa „utkanych” ze szkła rzeźb Katarzyny Krej.
Wystawę „Powstające w płomieniu” można traktować niemal literalnie – wszystkie prezentowane na niej prace autorstwa Katarzyny Krej powstały w wyniku bezpośredniego kontaktu pręcików szklanych z ogniem palnika gazowego.
Alberto Bustos - wywiad Wolność” – to słowo, które najlepiej określa twórczość, styl i osobowość hiszpańskiego ceramika Alberto Bustosa. Sam uważa wolność za swoją najbardziej wyrafinowaną technikę.
Romana Kaszczyc z Barlinka – ceramiczka i malarka W wielu miejscach – galeriach, muzeach, czy prywatnych kolekcjach, w różnych miastach znajdują się dzieła Romany Kaszczyc z Barlinka. Od drugiej połowy lat 70. ubiegłego wieku prezentowała na wystawach i przeglądach artystycznych swoją ceramikę, która była wówczas podstawową domeną artystycznego wyrazu jej talentu.
Romana Kaszczyc nazywana też „Romą Barlinecką” urodziła się 25 marca 1938 roku w rodzinie Marii i Władysława Józefczuków na Podolu, w miasteczku Kopyczyńce, w obwodzie tarnopolskim na Kresach Wschodnich.
Delft. Błękit na każdym kroku W każdym kraju są miasta, które opowiadają historię rzemiosła, a w przypadku ceramiki każde z tych miast przekłada artystyczną tradycję na język unikalny dla swojej kultury.
Gdańska Grupa Ceramiczna Nie/Wypaleni Poznali się w Gdańskiej Szkole Artystycznej (GSA), jednej z pierwszych prywatnych szkół artystycznych, oferującej szeroki wachlarz kursów, działającej w Gdańsku od 2008 roku. Przyciągała ona do siebie fascynatów sztuki – dorosłe osoby, pracujące zawodowo w różnych dziedzinach, w których od lat drzemała tęsknota do tworzenia.
W GSA otrzymali możliwość kształcenia warsztatu w zakresie malarstwa, grafiki i ceramiki pod okiem wysokiej klasy nauczycieli.
Magdalena Zarychta na Paris Design Week Na początku września Paryż za sprawą Paris Design Week stał się stolicą światowego designu. W ramach tego wydarzenia odbyła się również kolejna edycja wystawy 1000 Vases. To coroczna, międzynarodowa ekspozycja, która gromadzi prace projektantów z całego świata, prezentując różnorodne podejście do formy wazonu.
Solo i w duecie. Wielogłos artystycznych postaw Wystawa Solo i w duecie. Wielogłos artystycznych postaw prezentowana jest w ramach piętnastej, jubileuszowej edycji cyklu prezentacji sztuk wizualnych, które pod wspólnym tytułem Rezonanse sztuki zostały zainicjowane w 2015 roku w Narodowym Forum Muzyki we Wrocławiu.
Tak się złożyło, że idea ówczesnego Rektora Akademii Sztuk Pięknych im.
Miasteczko glinianych ptaszków W Muzeum - Zamek Górków w Szamotułach trwa wystawa prezentującą dorobek iłżeckich ceramików. Tym razem, w gablotach rozgościły się gliniane indory, pawie, kogutki, sowy a nawet egzotyczne pelikany.
W latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku do Iłży przybył Stanisław Gadomski, fotograf piszący także artykuły dla prasy.
GlassFest – pierwszy Festiwal Szkła w Krakowie Krakowska Huta Szkła (Łukasiewicz – Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych) wraz z Małopolskim Centrum Nauki Cogiteon w dniach 21-27 października 2024 roku zorganizowały pierwszy w Krakowie festiwal szkła „GlassFest Kraków – Festiwal Nauki i Technologii”
Przez cały tydzień w obu lokalizacjach odbywały się warsztaty, pokazy, prelekcje i spotkania poruszające tematy związane ze sztuką, nauką i technologią szkła.
Szklane życiorysy - recenzja Muzealne sklepy cieszą się zawsze dużą popularnością wśród zwiedzających. W ich ofercie znajdują się magnesy, ołówki, notesy, płócienne torby i wiele innych przedmiotów, mniej lub bardziej związanych z profilem muzeum.
Okazały kufel z „dwuwarstwowego” szkła bezbarwno-emaliowo-białego, rzeźbiony kuglerską dekoracją floralną z precyzyjnie malowaną wedutą zamku Chojnik Dla znawców szkła o wartości historycznej szklanego obiektu decyduje nie tylko jego rzadkość występowania, ale także złożona, wieloetapowa technologia wytwórcza. Przedstawiamy kolejny dolnośląski, technologiczny rarytas kolekcjonerski z Kotliny Jeleniogórskiej z schaffgotschowskiej Huty szkła Josephinenhütte Glasfabrik Szklarska Poręba (Schreiberhaut).
Autorzy kufla
Ówczesnym właścicielem Huty szkła Josephinenhütte był Leopold Graf von Schaffgotsch, a kierownikiem technicznym (inspektorem) schaffgotschowskiego, szklarskiego przedsiębiorstwa Franz Seraphucus Aloysius Pohl (1813–1884) – dyplomowany technolog szkła, projektodawca mas szklanych, barw, kształtu i zdobienia.
Master Class. Od eksperymentu do patentu: Moja droga do innowacji w sztuce witrażu W świecie sztuki witrażu opracowanie nowych metod i podejść to nie lada wyzwanie. Moja podróż do stworzenia innowacyjnej techniki nadawania farby witrażowej na szkło była pełna żmudnych czynności związanych z dopracowywaniem techniki oraz licznych wyzwań.
Koronacyjny Serwis Augusta III w kontekście wystawy na Wawelu „Niech żyje król! Koronacje Sasów na Wawelu” W Zamku Królewski na Wawelu trwa właśnie wystawa „Niech żyje król”, która jest opowieścią o polskim ceremoniale koronacyjnym. Wśród pamiątek zachowanych po koronacjach Augusta II Mocnego (1697) oraz Augusta III i jego żony Marii Józefy (1734), znajdują się elementy bardzo cennego, porcelanowego serwisu koronacyjnego Augusta III Sasa.
Odkąd Marco Polo sprowadził porcelanę do Europy, nieprzerwanie zachwyca ona kolejne pokolenia swoją delikatnością i niezwykłym kunsztem.
Groźba zakazu stosowania ołowiu a przyszłość zabytkowych witraży w Europie Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA) rozważa dodanie ołowiu do listy substancji, których użycie wymaga specjalnego zezwolenia. Choć intencją jest zwiększenie bezpieczeństwa środowiskowego i zdrowotnego, pomysł ten budzi ogromne obawy w środowisku zajmującym się ochroną dziedzictwa kulturowego, szczególnie w kontekście zabytkowych witraży, których kluczowym elementem konstrukcyjnym jest ołów.
Od wieków ołów był powszechnie używany w rzemiośle artystycznym i budownictwie ze względu na swoje wyjątkowe właściwości, takie jak niska temperatura topnienia, odporność na korozję i łatwość obróbki.
Miśnieńska „porcelana dla ubogich” Królewska Manufaktura Porcelany w Miśni w 2025 roku będzie obchodziła 325 lat istnienia. Na przestrzeni tych lat powstało wiele form i dekoracji, które wymagają głębszej analizy.
Ceramiczne podróże prof. Ireny Lipskiej-Zworskiej. Cz. 2 Ceramika prof. Ireny Lipskiej-Zworskiej zachwyca mistrzostwem wykonania, znakomitym wyczuciem materiału, formy i proporcji. Równocześnie zaskakuje przewrotnym humorem i metaforą; przenosi nas w wymyślone przez artystkę baśniowe, pogodne światy, o których sama tak pisze: To moje widzenie i przeżywanie świata.
Wielka czwórka i inni Już w październiku Muzeum Narodowe we Wrocławiu zaprasza na wystawę „Wielka czwórka i inni. Ceramiczna rzeźba kameralna w PRL-u”. To kolejne wydarzenie poświęcone polskiemu powojennemu wzornictwu.
„Janina, Henryk, Anna. Ludzie i porcelana” Muzeum Śląskie w Katowicach zaprasza od 6 września 2024 roku na wystawę poświęconą Zakładom Porcelany „Bogucice”. Na ekspozycji będzie można nie tylko podziwiać reprezentatywny zbiór porcelany produkowanej przez ponad czterdzieści lat prosperowania katowickiego zakładu, ale również poznać proces produkcji i historię fabryki, za sprawą zarejestrowanych wspomnień byłych pracowników.
Historia bogucickiej fabryki rozpoczęła się w 1920 roku, kiedy Richard Czuday wykupił niewielki zakład „Oberschlesische Porzellanfabrik Gebhardt & Barabasch” w Katowicach1.
Rozwijamy rzeźbę ceramiczną Fabryki porcelany w Polsce posługują się niemal wyłącznie wzorami rzeźby porcelanowej pochodzenia polskiego zarówno z okresu przedwojennego, jak też w niewielkiej ilości z lat powojennych.
Dolnośląski Bolesławiec - ceramiczna stolica Polski Rok 2024 zapisze się w historii dolnośląskiego Bolesławca jako rok jubileuszy związanych z działaniami promującymi lokalną ceramikę. Słynące z produkcji kamionki dolnośląskie miasto szczyci się sięgającymi średniowiecza tradycjami.
Produkcja ceramiki związana jest z bogatymi pokładami glin, zlokalizowanymi w okolicach miasta.
Nowe Muzeum Ceramiki w Bolesławcu Historyczne wnętrza i nowoczesna ekspozycja prezentująca obiekty, które opowiadają historię bolesławieckiej ceramiki – od średniowiecza do dzisiaj. Miasto ceramiki ma w końcu skarbiec – nietypowy, bo otwarty dla każdego.
3 kwietnia 2024 r.
Nie tylko srebro na Legnickim Festiwalu SREBRO Biżuteria kojarzy nam się przede wszystkim ze złotem, srebrem i kamieniami szlachetnymi. Ale twórcy wyrobów jubilerskich sięgają w swojej sztuce po wiele innych materiałów, jak m.in.
Poland’s vibrant glass scene Po dziesięciu latach od ostatniej prezentacji wrocławskie szkło ponownie zagościło w Glass Museum Lette Alter Hof Herding w miejscowości Coesfeld w Niemczech.
Uroczyste otwarcie wystawy odbyło się 8 czerwca br.
Ceramika do zadań specjalnych Modelarni Ceramicznej KOSAK W przygranicznym Cieszynie Beata i Bogdan Kosakowie prowadzą pracownię rzemieślniczą, w ramach której nie tylko tworzą ceramikę użytkową wg własnych projektów, ale również prowadzą szereg działań o charakterze społecznym i edukacyjnym.
Zaczęło się w Cieszynie.
Ceramika to dziedzina na całe życie Warszawska szkoła Ceramiq obchodzi jubileusz 10-lecia działalności. O misji, pasji do nauczania, rozwoju i planach na przyszłość rozmawiam z jej założycielką i właścicielką, Agnieszką Barnat.
→ Barbara Szafirowska-Pape: 10 lat istnienia szkoły to dobry moment na podsumowania.
Master class Płytki ceramiczne – krok po kroku W świecie masowej produkcji ręcznie robione płytki ceramiczne wydają się luksusem dostępnym tylko dla nielicznych. Nic bardziej mylnego. Stworzenie własnych płytek ceramicznych jest prostsze niż mogłoby się wydawać.
Witraż Madonna z Dzieciątkiem z kościoła w Guzowie W kaplicy pałacowej św. Feliksa de Valois w Guzowie, w województwie mazowieckim, znajduje się niezwykłe dzieło sztuki – witraż Madonna z Dzieciątkiem z końca XIX wieku. Jest to jedno z trzech okien witrażowych, które zdobią tę kaplicę, a wykonała je słynna pracownia witraży „Charles Champigneulle fils” z Paryża.
Mitologia zaklęta w szkle Pucharek ze szkła „dwuwarstwowego”, bezbarwno-czerwonego rubinu miedziowego z popiersiem Eskulapa z wyrzeźbionym precyzyjnym, wypukłym, tonowanym, ciętym rytowaniem popiersiem greckiego boga sztuki lekarskiej, to kolejny dolnośląski unikat technologiczny i rarytas kolekcjonerski z Kotliny Jeleniogórskiej.
Plakiety porcelanowe w meblarstwie Zarówno dawne, jak i współczesne wyroby porcelanowe kojarzą się najczęściej z naczyniami o charakterze użytkowym lub dekoracyjnym. W XVIII wieku popularne były, dziś zupełnie nieznane, plakiety porcelanowe pełniące rolę ozdób luksusowych mebli i zegarów.
Pod koniec XVII, a szczególnie na początku XVIII wieku, wraz ze wzrostem zainteresowania porcelaną dalekowschodnią rozwinęła się moda na pokoje porcelanowe (niem.
XVIII/XIX-wieczne flasze z pieczęciami „LONDON” w polskich zbiorach archeologicznych Spośród wszystkich szklanych pieczęci znajdywanych na nowożytnych stanowiskach archeologicznych na terenie Polski i przechowywanych w zbiorach muzealnych najczęściej spotyka się charakterystyczne pieczęcie z napisem „London”, różniące się wyraźnie od sygnatur producenckich stosowanych przez huty szkła w celu oznakowania ich wyrobów, czy też stempli prywatnych, na ogół zawierających monogramy lub herby.
Ceramiczne podróże prof. Ireny Lipskiej-Zworskiej We wrocławskiej Fine Art Gallery trwa retrospektywna wystawa ceramiki unikatowej Ceramiczne podróże prof. Ireny Lipskiej-Zworskiej – nestorki polskiej ceramiki, niezwykle twórczej artystki, wspaniałego pedagoga.
Wojciech Olech. Tytan pracy Od 40 lat szkło jest dla niego sposobem na doświadczanie świata i wędrówką pełną przygód. Uważa, że nie można się na nie obrażać dlatego, że jest zbyt kruche, zbyt zimne, zbyt gorące czy zbyt ostre.