Z ziemi powstaje wszystko i wszystko w końcu obraca się w ziemię – to sentencja starożytnego greckiego filozofa okresu przedsokratejskiego Ksenofanesa, który był nauczycielem Parmenidesa.
Bazując na tej myśli wkraczamy w świat współczesnego artysty, który niejako dowodzi iż sentencja starożytnego myśliciela jest mu bliska. Ale to może być li tylko złudzenie, gdyż wszyscy wielcy artyści korzystali z ziemskich skarbów, bo te dają nieograniczone możliwości. Od wieków korzystamy z wypalonej gliny, z której powstaje cegła. Z piasku powstaje szkło, a z minerału o nazwie lazuryt powstaje niezwykłej urody barwnik, z którego korzystali najlepsi malarze aby nasycić swoje dzieła niezwykłym kolorem. I tak jest w przypadku prac Stanisława Bracha… tu wszystko powstało z Ziemi.
Cały artykuł dostępny w nr 1/2024 "Szkła i ceramiki". Zamów już teraz
Ulotne chwile Weroniki Lucińskiej
Bogdan Kupczyk. Szkło to sztuka wyboru
Latchezar Boyadijev. W poszukiwaniu wolności
Renata Pawlik-Kiebdój. Kobieta Szkło Twórcza
Kalina Bańka-Kulka. Codzienność zaklęta w szkle
Czar potłuczonego szkła Marty Klonowskiej
Marta Wojciechowska. Hot Green
Barbara Trzybulska. Od literackich inspiracji do ceramicznych światów
Master Class. Wypał alternatywny ceramiki. SAGGAR w piecu elektrycznym
Skąd się wzięła chińska i japońska porcelana w Europie?
