Podczas wytwarzania wyrobów ceramiki technicznej, w skład której wchodzi ceramika konstrukcyjna, elektrotechniczna i specjalna, powstają duże ilości odpadów poprodukcyjnych. Szczególnie dotyczy to pierwszego etapu technologicznego, to jest formowania wyrobów, w którym wykorzystywane jest prasowanie izostatyczne. Ten sposób formowania jest powszechnie stosowany przez producentów ceramiki konstrukcyjnej, gdyż pozwala na równomierne zagęszczenie materiału w wyrobie, co zapobiega
jego deformacjom w czasie obróbki termicznej. Podczas procesu prasowania izostatycznego oraz obróbki mechanicznej surowych kształtek odpada nawet do 30% tworzywa.
Odpady te, pomimo identycznego składu chemicznego z tworzywem wchodzącym do procesu produkcyjnego, z uwagi na swą postać nie są wykorzystywane przez wykonawców. Są to proszki powstałe podczas obróbki skrawaniem wyprasowanych kształtek i kawałki wyrobów uszkodzonych podczas prasowania; nieprzydatne, gdy technologia wytwarzania wyrobów oparta jest na prasowaniu granulatów. Na podstawie własnego rozeznania przeprowadzonego w zakładach wytwarzających wyroby ceramiki technicznej autorzy szacują, że w Polsce powstaje rocznie około 100 ton odpadów alundowych, kordierytowych i steatytowych, które tylko w niewielkim stopniu są wykorzystywane przez producentów wyrobów ceramiki technicznej. Tylko w okolicach Warszawy w zakładach PPHU Powłoka, Izoceramics Celestynów i Cemat Ceramika powstaje około 60 ton odpadów. Ponad 90% z nich stanowią odpady alundowe powstałe podczas formowania wyrobów z granulatu NM9212E firmy Nabaltec. Autorzy, mając do dyspozycji dwie suszarnie rozpyłowe Dorst D20 i Dorst D30 oraz duże doświadczenie w wytwarzaniu granulatów ceramicznych, podejmowali już wcześniej próby regranulacji odpadów alundowych. Otrzymywany wtedy granulat nie mógł być jednak wprowadzony bezpośrednio do produkcji z uwagi na zbyt małą wytrzymałość mechaniczną otrzymywanych wyrobów i wynikającą z tego dużą ilość odpadów zarówno w procesie prasowania, jak i podczas obróbki mechanicznej wyprasek. Mieszano go więc z granulatem pierwotnym i tak wprowadzano do produkcji. W 2017 roku realizowano badania nad opracowaniem technologii zagospodarowania tych odpadów poprzez wytwarzanie z nich granulatu o właściwościach użytkowych zbliżonych do właściwości granulatu pierwotnego.
| PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU DO POBRANIA | ||
| mgr inż. Tadeusz Jakubiuk | ||
 Absolwent Wydziału Chemicznego Politechniki Warszawskiej 1971 r. Od 1993 roku pracownik Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych, w latach 2011–2013 członek Rady Naukowej Instytutu. Obecnie z-ca kierownika Zakładu Doświadczalnego Ceramiki Specjalnej. Autor licznych publikacji dotyczących ceramiki technicznej |
||
| STRESZCZENIE |
| W publikacji przedstawiono sposób otrzymywania granulatu alundowego w suszarni rozpyłowej z odpadów powstających podczas formowania wyrobów. Określono rodzaj i ilości niezbędnych dodatków, które pozwalają na otrzymanie regranulatu o właściwościach identycznych z granulatem pierwotnym, a wytworzone z niego wyroby osiągają wymagane właściwości użytkowe. |
| SUMMARY Development of technology for waste management created at the production of technical ceramics wares |
| The publication presents the method of obtaining alumina ceramic granulate in a spray dryer from waste generated during the forming of green wares. The type and amount of necessary additives were determined, which allow to obtain a regranulate with properties identical to the original granulate. The products made from it achieve the required performance. |
| Zapraszamy do składania zamówień na prenumeratę i numery archiwalne |
Newsletter