Artykuły naukowe

Celem artykułu jest omówienie w skrócie wybranych zagadnień związanych z występowaniem uranu (U) w szkle historycznym. Praca ma charakter wybiórczy i pewne zagadnienia są tylko zasygnalizowane lub przedstawione w uproszczeniu.

Świadomość obecności U wokół nas budzi pewną konsternację, a wynika to przede wszystkim z negatywnej konotacji, związanej albo z zastosowaniami militarnymi, albo energetyką jądrową. U jest natomiast naturalnym składnikiem naszego środowiska, występującym w skorupie ziemskiej w średnim stężeniu ok. 2 mg/kg, przy czym poszczególne źródła podają różne wartości, co wynika między innymi z różnych metod liczenia (dla przykładu Emsley podaje wartość 2,4 mg/kg). Zawartość U w niektórych skałach, na przykład w granitach, jest jeszcze większa. Do najważniejszych rud uranu należą uraninit i jego odmiana zwana blendą smolistą (blendą uranową, smółką uranową) oraz karnotyt. U jest promieniotwórczym pierwiastkiem o liczbie atomowej 92, należącym do grupy aktynowców; jest metalem o dużym ciężarze właściwym (19,04 g/cm3), dużo większym niż ciężar ołowiu (11,34 g/cm3).

PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU DO POBRANIA

dr Jerzy J. Kunicki-Goldfinger

Konserwator dzieł sztuki, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauk o sztuce (UMK Toruń), adiunkt w Instytucie Chemii i Techniki Jądrowej w Warszawie (Laboratorium Badań Materiałowych, Pracownia Jądrowych Metod Analizy Obiektów Historycznych). Jego zainteresowania naukowe obejmują takie zagadnienia, jak historyczne technologie szklarskie, badania nad pochodzeniem i datowaniem obiektów szklanych, trwałość i procesy korozji szkła historycznego, zastosowanie metod fizykochemicznych w badaniach

jkunicki@wp.pl