Nasze małe kraje leżące pomiędzy Skandynawią a Europą Środkowo- Wschodnią zostały w pewien sposób naznaczone wieloletnią obecnością w granicach dawnego ZSRR. Dlatego tak ważnym dla nas słowem jest tożsamość, której poszukujemy, motywowani w równym stopniu abstrakcyjnymi S Z T U K A ideami wolności, jak i codziennymi materialnymi pragnieniami. Natura, klimat, Morze Bałtyckie, a także wspólne doświadczenia historyczne, odcisnęły zdecydowane piętno na tworzonych w naszych krajach szklanych dziełach sztuki. Im dalej na północ, tym rzadziej pojawiają się w nich jaśniejsze kolory, za to kontury obiektów nabierają ostrości, a najważniejsze miejsce zajmują tekstury. Jako introwertycy przyzwyczajeni do przestrzeni i ciszy mamy wyostrzoną wrażliwość na subtelności i niuanse. Szkło – zimna, wodnista, lodowata i świetlista substancja – to dla nas naturalne medium do wyrażania uczuć. Może ono oddawać zimową tęsknotę za światłem słonecznym, nostalgię, a także upodobanie do przejrzystości i jasności. Sztuka Litwy, Łotwy i Estonii tworzona ze szkła i z wykorzystaniem szkła czerpie inspiracje z Zachodu, jednocześnie jednak sięga do lokalnych tradycji rzemieślniczych, które pozostają w ścisłym związku z edukacją artystyczną.;