Kompozyty definiowane są na szereg sposobów. Poszczególne definicje podkreślają niekiedy różne aspekty ich budowy (np. poziom niejednorodności mikrostruktury). Klasyczne definicje przyjmują jednak, że kompozyty są efektem świadomej działalności technicznej człowieka. Tak więc nie uznaje się za kompozyt drewna, ale może ono (lub nawet kilka jego rodzajów) być składnikiem kompozytu. Bardzo pożądaną cechą kompozytu jest pojawienie się jakiejś nowej jakości, cechy, której nie posiadają jego poszczególne składniki, lub wydatne zwiększenie istniejącej cechy. Tego typu efekt spełnia definicję synergii.
PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU DO POBRANIA | ||
dr hab. inż. Zbigniew Pędzich, prof AGH | ||
prof. AGH Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH, Prezes Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, specjalista w dziedzinie technologii kompozytów ceramicznych. | ||
pedzich@agh.edu.pl |
STRESZCZENIE |
Artykuł opisuje, na wybranych przykładach, możliwości udoskonalenia właściwości fizycznych spiekanych materiałów polikrystalicznych poprzez wytwarzanie kompozytów. Wszelkie technologie spiekania proszków wielofazowych, dążąc do uzyskania jak najwyższego zagęszczenia wyrobu, prowadzą do otrzymania materiałów, które znajdują się w skomplikowanym stanie naprężeń wewnętrznych. Jednocześnie spiekanie układów wielofazowych przebiega w sposób, który zdecydowanie modyfikuje parametry mikrostrukturalne finalnego materiału. Kolejną cechą, oczywistą z punktu widzenia definicji kompozytu, jednak konieczną do podkreślenia, jest obecność granicy międzyfazowej, która może w istotny sposób modyfikować właściwości materiałów. W pracy, na przykładzie realnych tworzyw z układu Al2O3/ZrO2, wskazano właściwości kompozytów polikrystalicznych, które mogą zostać poprawione w kompozycie w sposób synergiczny – takie jak odporność na kruche pękanie, podatność na pękanie podkrytyczne, odporność na zużycie kawitacyjne. |
SUMMARY Synergy in sintered particulate composites |
The article describes, on the selected examples, the possibilities of improving the physical properties of sintered polycrystalline materials by producing composites. All technologies of sintering multi-phase powders aiming at obtaining the highest density of the product, lead to obtaining materials that are in a complicated state of internal stresses. At the same time, sintering of multiphase systems proceeds in a way that significantly modifies the microstructural parameters of the final material. Another feature, obvious from the point of view of the definition of a composite, but necessary to emphasize, is the presence of an interface, which can significantly modify the properties of materials. In the work, on the example of real materials from the Al2O3/ZrO2 system, the properties of polycrystalline composites, which can be improved in the composite in a synergistic manner, such as fracture toughness, subcritical crack resistance, resistance to cavitation wear, are indicated. |
Zapraszamy do składania zamówień na prenumeratę i numery archiwalne |