Nowoczesne metody formowania wymagają stosowania różnego typu dodatków organicznych i nieorganicznych. Dodatki te ułatwiają proces formowania lub są czynnikiem decydującym o powodzeniu zastosowania danej metody. Niejednokrotnie powodują także obniżenie kosztów produkcji materiałów ceramicznych.
PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU DO POBRANIA | ||
dr inż. Paweł Falkowski | mgr inż. Agata Grzelak | |
Od 2009 roku jest adiunktem na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej w Katedrze Technologii Chemicznej. Doświadczenie naukowe zdobył m.in. podczas stażu w National Institute for Materials Science (NIMS) w Japonii. Obecnie zajmuje się badaniami nad zastosowaniem reakcji fotopolimeryzacji w formowaniu materiałów ceramicznych oraz nad formowaniem kompozytów ceramikametal o osnowie ceramicznej. W swojej karierze naukowej zajmował się także badaniami nad cieczami zagęszczanymi ścinaniem oraz nad zastosowaniem monosacharydów i związków pochodnych jako upłynniaczy do zawiesin z nanoproszków ceramicznych. | Od 2013 roku pracuje w Centrum Nauki Kopernik, koordynując Laboratorium Chemiczne. Absolwentka kierunku Technologia Chemiczna na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej. W ramach pracy magisterskiej zajmowała się formowaniem materiałów ceramicznych z tlenku glinu i tlenku cyrkonu z zastosowaniem światłoutwardzalnych spoiw polimerowych. | |
falkowski@ch.pw.edu.pl |
STRESZCZENIE: |
Materiały ceramiczne są szeroko stosowane niemalże w każdej dziedzinie nauki i techniki, jak również w życiu codziennym. Tak wszechstronne zastosowanie wynika z faktu, że posiadają one szereg unikalnych właściwości fizycznych i chemicznych, które pozwalają na wykorzystanie ich tam, gdzie wyroby z tworzyw sztucznych czy metali zawodzą. Współcześnie w technologii ceramiki nastąpił rozwój metod pozwalających na wytworzenie elementów o skomplikowanej geometrii, mających określone zastosowanie w optyce, elektronice, medycynie, przemyśle kosmicznym, itp. Jedną z tych metod jest stereolitografia, wykorzystująca reakcję fotopolimeryzacji mas ceramicznych. Zasadniczą wadą tej metody jest wysoka cena urządzeń oraz niewielkie wymiary powstających elementów. Tańszą alternatywą (mogącą w pewnych obszarach zastąpić stereolitografię), nie wymagającą zaawansowanego sprzętu i możliwą do zastosowania praktycznie w każdym laboratorium, jest połączenie metody odlewania folii ceramicznych z litografią miękką. W artykule pokazano możliwość połączenia tych technik do otrzymywania folii ceramicznej z tlenku glinu o ustrukturyzowanej powierzchni. |
SUMMARY Application of photopolymerization in shaping of structured ceramic tapes |
Ceramic materials are widely used in almost every field of science or technology, as well as in everyday life. So versatile application of ceramic materials due to the fact that they have a number of unique physical and chemical properties allow using them in areas where polymers and metals fail. Nowadays, different shaping methods of ceramic materials with complex geometry which can be applied in optics, electronics, medicine, aerospace, etc. were developed. One of these methods is stereolithography which uses UV curable ceramic suspensions. However, the main disadvantage of this method is the high price of equipment and small size of printed elements. A much less expensive alternative which is capable to replace stereolithography in certain areas, does not require sophisticated equipment and can be used practically in every laboratory is a combination of tape casting with soft lithography. The article presents the possibility to combine these techniques in fabrication of surface-structured ceramic tapes. |
Zapraszamy do składania zamówień na prenumeratę i numery archiwalne |