Wydarzenia

Spotkanie przybliży twórczość wybitnych artystów, których prace można oglądać jeszcze do 22 października w galerii. Przyjechały do nas z Murano, serca światowej sztuki szkła, ze Studia Adriano Berengo. Kuratorzy i jeden z uczestników, Xawery Wolski opowiedzą o tworzeniu wystawy, a Koen Vanmechelen zaprezentuję ideę centrum Labiomista w Belgii.

Przez setki lat, szklane wyroby były uważane za dekoratywne bądź użytkowe. Adriano Berengo, postanowił zmienić tę opinię, zapraszając wielu wybitnych współczesnych artystów z różnych dyscyplin sztuki, od rzeźbiarzy po muzyków z całego świata, do współpracy z weneckimi mistrzami szkła. Inicjatywa ta ukazuje piękno materiału, jakim jest szkło, przez pryzmat sztuki współczesnej. Filozofią Glasstress jest tworzenie dialogu między sztuką tradycyjną i współczesną, powiązanie dwóch pozornie różnych światów, by podkreślić znaczenie zachowania tradycyjnych technik rzemieślniczych w obliczu nowoczesnej technologii i masowej produkcji. Współpracując z dmuchaczami szkła Murano, współcześni artyści mogą eksperymentować z historycznymi metodami szklarskimi, czego efektem są unikalne i innowacyjne dzieła sztuki.

Twórcy biorący udział w wystawie, tacy jak Mat Colishaw, Ai Weiwei, Judy Chicago, Monica Bonvicini i dwudziestu innych znakomitych twórców, odnotowywali takie kwestie jak degradacja otoczenia, malejąca bioróżnorodność, niszczenie lasów deszczowych, pandemia, kolonializm, feminizm, nierówności rasowe, systemy totalitarne. Dwójka kuratorów przybliży te kwestie. Koen Vanmechelen przedstawi także centrum Labiomista w Belgii, gdzie naukowcy spotykają się z artystami i naturą.

W świecie pełnym niepewności – podkreśla Vanmechelen – bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy głosu sztuki. Na sopockiej wystawie tkamy bogaty gobelin z prac artystów, używając różnych narracji i technik, tak aby stworzyć język, który odsłania przyszłość oraz pomaga zrozumieć rzeczywistość naszego codziennego życia. Wystawa przedstawia widzialne i niewidzialne światy, rekonstruując przeszłość i teraźniejszość, by pokazać nam świat, którego jeszcze nie poznaliśmy. Wystawa Odsłonięte rzeczywistości pomaga stworzyć przyszłość.

Szklane dzieła sztuki symbolizują żywioły wody, powietrza, ognia i ziemi, które reprezentują życie. Szkło przypomina nam również o kruchości naszej planety. Napięcia i konflikty obecne w tej części świata są umiejętnie oddane w materiale. Szkło pozwala nam marzyć o nieskończonych wariantach życia.

Wystawa czynna do 22.10.2023

Eulalia Domanowska

Dyrektorka PGS,  historyczka i krytyczka sztuki, kuratorka wystaw sztuki współczesnej. Studia na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2003 – 2006 na Uniwersytecie w Umeå w Szwecji: język szwedzki, muzeologia, sztuka szwedzka, etnologia, sztuka i gender, język angielski. Uprzednio specjalistka ds. sztuki na Politechnice białostockiej, a w latach 2016-2019 dyrektorka Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, gdzie w latach 2014-2015 pełniła rolę z-cy dyrektora. Wykładowca historii sztuki na kierunku Grafika w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania w Warszawie. Kuratorka ponad 100 projektów polskich i międzynarodowych, m.in. wystaw Tony’ego Cragga,  Magdaleny Abakanowicz, Henry’ego Moore’a i Ursuli von Rydingsvard. Autorka wielu publikacji poświęconych zagadnieniom sztuki współczesnej. Była redaktorką naczelną Kwartalnika Rzeźby ”Orońsko”. Publikowała w czasopismach Exit, Format, Arteon, Mare Articum, Łucznica, Obieg, teksty w katalogach.

Inicjatorka serii międzynarodowych konferencji naukowych ”Rzeźba dzisiaj” z publikacjami pokonferencyjnymi na temat rzeźby, sztuki w przestrzeni publicznej, sztuki w krajobrazie i parków rzeźby oraz anty-pomników i innych form upamiętniania. Uczestniczka konferencji naukowych w Koszycach (AICA Słowacja), UAP w Poznaniu, ASP w Krakowie, ASP we Wrocławiu, Muzeum Narodowym w Rydze, Akademii Sztuk Pięknych w Mainz (Moguncja), Nirhbaya, Uniwersytecie w St. Louis, a także – w ramach współpracy ELAN (Europejska Sztuka w Krajobrazie) – w Yorkshire Sculpture Park w Wlk. Brytanii, Springhofhorn w Niemczech i na Politechnice w Monachium.

Specjalizuje się w sztuce nowoczesnej i współczesnej, interesuje się szczególnie sztuką w przestrzeni publicznej i sztuką w krajobrazie. Członek AICA i IKT (Stowarzyszenie Kuratorów Sztuki Współczesnej).

Koen Vanmechelen

(ur. 1965 w Sint-Truiden, Belgia. Mieszka i pracuje w Genk, Belgia. Współczesny artysta o międzynarodowej renomie, pracuje na styku sztuki, nauki, filozofii i zaangażowania społecznego. Najbardziej znany ze swojego Cosmopolitan Chicken Project, Vanmechelen łączy pozornie niepowiązane, starając się zbadać, zrozumieć i udokumentować to, w jaki sposób możemy wywrzeć

pozytywny, realny wpływ na nasz moment w czasie i przestrzeni. W ramach tej aktywności stawia sztukę w centrum najbardziej fascynujących i fundamentalnych kontrowersji naszych czasów, jak np. debata na temat praw człowieka; kwestionuje zasięg tak zwanych „przemysłów kultury”. W swoich działaniach wykorzystuje unikalną umiejętność budowania społeczności, krótko lub ługoterminowych.

Vanmechelen prezentował swoje prace niemal na każdym kontynencie, od Stanów Zjednoczonych po Chiny, Islandię oraz Senegal. Wystawiał na Documenta 13, Kassel; a także w Galerii Uffizi we Florencji, oraz w Miami, Londynie, Moskwie, Detroit, Wiedniu i Brukseli. Miał szereg prezentacji w różnych edycjach Biennale Sztuki w Wenecji, w tym Nato A Venezia (Palazzo Loredan), AWAKENER/LIFEBANK,
(Palazzo Franchetti), Protected Paradise (Palazzo Franchetti).

Xawery Wolski

(ur. 1960 w Warszawie.) Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, École nationale supérieure des beaux-arts w Paryżu oraz New York Studio School of Drawing, Painting and Sculpture.

W swojej twórczości Xawery Wolski ujawnia zdolność materii do przeciwstawienia się wynicowaniu i przemijaniu, a także zastanawia się nad tym, jak oddziałuje na nas czas – eksplorując poetykę materiału i czasowe zbiegi okoliczności. Wykonuje rzeźby z materiałów naturalnych, takich jak ziemia, terakota, kamień, naturalne włókna i nasiona, pleciony drut itp. Jego pierwsza samodzielna praca powstała w 1983 roku w Carrarze we Włoszech. Uczestniczył w kilku programach rezydencyjnych, przebywając długo w Azji i Indiach. Szczególne zainteresowanie terakotą i jej różnorodnymi znaczeniami antropologicznymi zaprowadziło artystę do Peru w 1994 roku, a rok później do Meksyku, gdzie uzyskał stypendium francuskiego Ministerstwa Kultury na kontynuowanie badań nad starożytnymi materiałami ich ekspresją w tworzeniu sztuki współczesnej. Ostatecznie osiadł i założył pracownię w Mexico City, tworząc rzeźby in situ. Do Polski wrócił w 2021 roku i zamieszkał w rodzinnym domu w Dańkowie, gdzie wciąż rozwija swoją twórczość artystyczną.

Artysta współtworzył ponad siedemdziesiąt wystaw na całym świecie, m.in. w Muzeum Sztuki Liu Haisu, Szanghaj, Chiny; Jim Thompson Arts Centre, Bangkok, Tajlandia; Galeri Nasional Indonezja, Dżakarta, Indonezja; Narodowej Galerii Sztuki Zachęta, Warszawa; a także w Meksyku: Museo de Arte Carrillo Gil, Museo Tamayo, Museo de Arte Moderno, Museo Nacional de Arte.

Wystawę dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury oraz oraz Gminy Miasta Sopotu.
Organizator: Państwowa Galeria Sztuki in Sopocie
Współpraca: Adriano Berengo, Berengo Studio, Fondazione Berengo, Koen Vanmechelen, Instytut Adama Mickiewicza, Galeria Leto, Fondazione Musei Civici di Venezia (MUVE).

Patronat honorowy: Włoski Instytut Kultury w Warszawie, Ambasada Włoskiej Republiki w Warszawie
Mecenas: Sofitel Sopot
Patronat medialny: Artinfo.pl, Esopot.pl, Szkło i ceramika, Contemporary lynx, Szum, NN6T, Prestiż, Zawsze Pomorze, Inyourpocket

Termin: 14 pażdziernika 2023, godz. 16:00

Miejsce: Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, pl. Zdrojowy 2

Tekst i zdjęcie: Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie