Artykuły naukowe

Pionowe elementy przeszklone, do których zaliczyć można ściany działowe oraz osłonowe, jak również zamknięcia występujących w nich otworów (drzwi i okna), są powszechnie stosowane we współczesnym budownictwie. Przegrody tego typu, w wielu przypadkach oprócz wszystkich normalnych funkcji związanych ze statyką czy też sposobem użytkowania danego obiektu, muszą również pełnić te związane z bezpieczeństwem pożarowym. Dlatego też w konstrukcjach tego rodzaju stosowane są często specjalne rozwiązania umożliwiające powstrzymanie rozprzestrzeniania się pożaru, takie jak wkłady izolacyjne, uszczelki pęczniejące, czy też przede wszystkim specjalne przeszklenia ogniochronne – monolityczne lub warstwowe. Dotyczy to głównie przegród stosowanych w budynkach użyteczności publicznej, takich jak szpitale, kina, szkoły czy galerie handlowe oraz w budynkach o dużej wysokości, które z uwagi na swoje przeznaczenie zapewnić muszą wysoki poziom bezpieczeństwa, wynikający z przepisów polskiego prawa.

Wymagania dotyczące bezpieczeństwa pożarowego pionowych elementów przeszklonych w przypadku polskiego prawa budowlanego zestawione zostały w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. W dokumencie tym ustanowione zostało pięć klas odporności pożarowej budynków oznaczonych literami od „A” (najwyższe wymagania) do „E” (najniższe, w zasadzie szczątkowe wymagania), do których zaliczony być może dany obiekt lub jego część. W zależności od klasy odporności pożarowej budynku, wymagania w zakresie odporności ogniowej pionowych elementów przeszklonych określone są przez wyznaczenie minimalnych klas odporności ogniowej w zakresie szczelności i izolacyjności (EI) lub wyłącznie szczelności (E). Ściany osłonowe – jako zewnętrzne ściany budynku – powinny posiadać klasę
odporności ogniowej od EI 30 (o↔i) do EI 120 (o↔i) w zależności od klasy odporności pożarowej budynku. Wymagania te dotyczą w głównej mierze obszaru pasa międzykondygnacyjnego wraz z połączeniem ze stropem, jednakże w przypadku bliskiego sąsiedztwa innego budynku (mniej niż 8 m pomiędzy budynkami ZL) dotyczyć mogą również całości ściany osłonowej. Ściany działowe w zależności od klasy odporności pożarowej budynku powinny posiadać klasę odporności ogniowej od EI 15 do EI 60. W przypadku zamknięć otworów, klasy odporności ogniowej znajdują się w przedziale od E 15 do E 60 oraz od EI2 15 do EI2 120 w zależności od odporności pożarowej oraz od miejsca, w którym się znajdują.

PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU DO POBRANIA
mgr inż. Bartłomiej Sędłak	dr inż. Paweł Sulik
Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej i Geodezji WAT. Zatrudniony w Zakładzie Badań Ogniowych Instytutu Techniki Budowlanej, gdzie obecnie pełni funkcję Kierownika Pracowni Odporności Ogniowej Przegród, Elementów Instalacyjnych i Dymoszczelności. Specjalista z zakresu badań odporności ogniowej przeszklonych ścian działowych i osłonowych, drzwi, okien, uszczelnień przejść instalacyjnych oraz złączy liniowych. Autor i współautor kilkunastu artykułów technicznych z zakresu bezpieczeństwa pożarowego budynków.	Absolwent Wydziału Inżynierii Lądowej i Sanitarnej Politechniki Lubelskiej. Obecnie pracownik naukowy zatrudniony w Zakładzie Badań Ogniowych Instytutu Techniki Budowlanej oraz Szkole Głównej Służby Pożarniczej. Specjalista z zakresu bezpieczeństwa konstrukcji w tym szeroko rozumianego bezpieczeństwa pożarowego, oceny stanu technicznego obiektów, oraz oceny wyrobów i elementów budowlanych. Autor i współautor kilkudziesięciu publikacji technicznych z zakresu m.in. bezpieczeństwa pożarowego konstrukcji.