Jedną z charakterystycznych cech historycznej architektury Wrocławia jest paleta barw ceglanych elewacji dekorowanych szkliwionymi wstawki. O ile w XIX-wiecznej architekturze Wrocławia czynne są nawiązania do rodzimej tradycji romańsko-gotyckiej, to po 1918 r. jej symbolem staje się ekspresyjny detal ceramiczny z wykorzystaniem barwnych kształtek.
Repertuar ceramicznych architektonicznych form dekoracyjnych, ukształtowanych przez stulecia, stanowił w trzeciej ćwierci XIX w. zbiór niemal zamknięty. Niemiecką architekturę ceglaną XIX i XX w. charakteryzowało perfekcyjne opracowanie lica ściany, która mogła stanowić jednolitą, pozbawioną dekoracji płaszczyznę muru, jak i tło dla nieszkliwionej i szkliwionej dekoracji ceramicznej.
PEŁNA WERSJA ARTYKUŁU DO POBRANIA |
STRESZCZENIE |
Zestawienie pojęć modernizmu i funkcjonalizmu w architekturze, z terminami dekoracja i ornament wnosi do dyskusji o architekturze przełomu lat 20. i 30. XX w. pewien rys sprzeczności. Architektura tego czasu stanowi dla współczesnego odbiorcy zbiór obiektów charakteryzujących się ascetyczną estetyką brył, geometryczną grą pozbawionych dekoracji płaszczyzn, ramowych konstrukcji wnętrza o zmiennych parametrach przestrzennych, negację historycznych odniesień. Taka charakterystyka wynika z realizacji w architekturze czysto utylitarnych zadań, przy zmniejszeniu roli, a nawet negowaniu dekoracji. W ocalałej po drugiej wojnie światowej architektonicznej wizjosferze Wrocławia istnieją dwa obiekty, które stały się przykładem alternatywnego potraktowania przez ich twórców modernistyczno-funkcjonalnej ascezy. Są to monumentalny gmach dawnego Prezydium Policji przy Podwalu, proj. Rudolfa Fernholza (1928) i budynek dawnego Urzędu Poczty Rzeszy przy ul. Zygmunta Krasińskiego, proj. Lothara Neumanna (1929). W tym artykule zajmę się dziełem Fernholza – obecną siedzibą Komendy Wojewódzkiej Policji. Jest to gmach użyteczności publicznej zaprojektowany w duchu funkcjonalizmu, który swą dyspozycją przestrzenną spełnia do dziś warunki sprawnej „maszyny obsługi sfery publicznej”. Zdecydowanie różną estetykę reprezentuje natomiast dekoracja elewacji tego budynku, zaprzeczająca tezom o ascezie modernistycznej architektury. Licowane klinkierową cegłą elewacje wykonane w technice ceramicznych flizów, kształtek i terakotowych modułów, stanowią unikalny zespół zachowanych dekoracji. Kolory flizów i kształtek oraz terakotowe plakiety elewacji były specjalnie komponowane w cegielni w Nowogrodźcu koło Bolesławca. W artykule poddano analizie, pod kątem kompozycji kolorystycznej elewacji i jej detalu, kompletnie zachowaną elewację obecnego gmachu Komendy Wojewódzkiej Policji. Plastyka muru może stać się także problemem terminologicznym w kontekście dokumentacji konserwatorskich. |
SUMMARY Color and plastics of the ceramic façades of the former Presidium of the Police (1927–28) in Wrocław at ul. Podwale 31/33 |
The juxtaposition of modernism and functionalism in architecture, with the notions decoration and ornament brings to the discussion of the architecture of the turn of the 1920s and 1930s a certain feature of contradiction. The architecture of this time is for the contemporary recipient a set of objects characterized by the ascetic aesthetics of solids, a geometric game without decorating planes, frame construction of the interior with variable spatial parameters, negation of historical references. The definition of this architecture was determined by the defi nitional paradigm of a function devoid of decoration. In the post-WWII architectural vision of Wroclaw, there are two objects that have become an example of the alternative treatment of their modernist-functional asceticism. They are a monumental edifi ce of the former Police Presidium at Podwale, designed by Rudolf Fernholz (1928) and the building of the former Post Offi ce of the Reich at ul. Zygmunt Krasiński, designed by Lothar Neumann (1929). In this article I will deal with the work of Fernholtz - the current building of the Provincial Police Headquarters. It is a public utility building designed in the spirit of functionalism, which with its spatial disposition meets the conditions of an effi cient "public sphere service machine". The façade decoration of the building, which denied theses about the decorative asceticism of modernist architecture, represents a defi nitely different aesthetics. Veneer clinker bricks made in the technique of ceramic flagstones, shapes and terracotta modules constitute a unique set of preserved decorations. The colors of fl agstones and fittings as well as terracotta elevation plaques were specially composed in the brickworks in Nowogrodziec near Bolesławiec. In the article, was analyzed the completely preserved facade of the current building of the Provincial Police Headquarters in terms of color composition of the façade and its details. Wall masonry can also become a terminological problem in the context of conservation documentation. |
Zapraszamy do składania zamówień na prenumeratę i numery archiwalne |